Rośliny strączkowe
Uprawa roślin strączkowych na ziarno od kilku lat cieszy się coraz większą popularnością. Rozwój ten jest w niemałym stopniu spowodowany zmianami agronomicznymi i klimatycznymi, a także uwarunkowaniami politycznymi. Metody produkcji rolnej, w coraz większym stopniu ukierunkowane na zrównoważony rozwój, obejmują obecnie promocję krajowych roślin wysokobiałkowych, aby ożywić popyt na regionalnie produkowaną żywność i paszę.
Rośliny strączkowe – wszechstronne i cenne dla zdrowego rolnictwa
Rośliny strączkowe mają doskonałe efekty przedplonowe. Poprawiają strukturę gleby, działają fitosanitarnie i w symbiozie z bakteriami brodawkowymi zaopatrują się w azot z powietrza, zmniejszając zależność od azotu mineralnego. Zbilansowana podaż innych niezbędnych składników pokarmowych jest jednak niezbędna do udanej produkcji.
- Białko i energia z uprawy roślin białkowych.
- Potas powoduje wzmożone tworzenie się bakterii brodawkowatych i tym samym jest podstawą wysokich plonów.
- Magnez wspomaga tworzenie i jakość białek.
- Siarka poprawia wykorzystanie azotu i jest niezbędna do syntezy białek.
Białko i energia jako dodatek do paszy
Soja, bobik, groch i łubin należą do wielkoziarnistych gatunków roślin strączkowych. Są szczególnie bogate w białko i mają wysoką wartość energetyczną. Podczas gdy soja jest również ważnym źródłem oleju roślinnego, rośliny strączkowe są wykorzystywane głównie jako pasza, podobnie jak śruta sojowa.
Wierne, wysokie plony można osiągnąć tylko dzięki zoptymalizowanemu procesowi produkcji. Obejmuje to również ukierunkowane dostarczanie składników pokarmowych. Rośliny strączkowe są w stanie wiązać azot z powietrza za pośrednictwem bakterii brodawkowych. Warunkiem skutecznego wiązania N2 jest między innymi optymalna podaż potasu, magnezu i siarki.
Rośliny strączkowe...
- wiąże azot atmosferyczny z udziałem bakterii brodawkowych, który jest dostępny jako zrównoważone źródło N dla następnej uprawy poprzez pozostałości pozostające na polu,
- mają na ogół głębokie korzenie palowe – poprawiające strukturę gleby (bobik, łubin) i umożliwiające pobieranie składników pokarmowych z głębszych warstw gleby,
- poprawiają żyzność gleby, ponieważ pozostawiają dobrą, niezagęszczoną, gruzełkowatą strukturę gleby, pomagając w tworzeniu stabilnych form próchnicy,
- pozytywnie wpływają na pojemność wodną i aktywność biologiczną gleby,
- przyczyniają się do szerszego, bardziej zróżnicowanego płodozmianu,
- przerywają łańcuch infekcji patogenów przenoszonych przez glebę.
Najważniejsze składniki pokarmowe dla roślin strączkowych
Potas - fundament wysokich plonów
- Potas ma ogromne znaczenie dla wiązania N2 przez bakterie brodawkowe, a zatem dla plonu nasion i białka.
- Efekt wynika zarówno ze zwiększonego tworzenia się brodawek, jak i zwiększonej aktywności bakterii.
- Dobra podaż potasu sprzyja tworzeniu się białek z aminokwasów, ponieważ potas aktywuje odpowiednie enzymy.
- Rośliny strączkowe pochłaniają prawie całe zapotrzebowanie na potas wynoszące 220-270 kg/ha K2O w ciągu 6 tygodni (na krótko przed kwitnieniem do końca kwitnienia).
- Wraz z liśćmi już obumarłymi rośliny pobierają do dojrzałości około 170-200 kg/ha K2O, z czego około 40% zawarte jest w ziarnach.
Magnez i siarka - dla wysokiej zawartości i jakości białka
Jako rośliny bogate w białko rośliny strączkowe mają wysokie wymagania dotyczące magnezu i siarki.
- Dobre zaopatrzenie roślin w magnez gwarantuje ciągłą asymilację liści aż do zbioru, a tym samym zapewnia optymalne magazynowanie węglowodanów w ziarnie, sprzyjając plonowaniu.
- Magnez aktywuje wiele układów enzymatycznych w metabolizmie białek, wpływając w ten sposób na zawartość i jakość białka.
- Dobre zaopatrzenie w siarkę prowadzi do efektywnego wykorzystania związanego lub pobranego azotu, promując ogólną produkcję biomasy i wydajność.
- Siarka jest niezbędna do tworzenia aminokwasów zawierających siarkę, aw konsekwencji do całej syntezy białek.
Zalecenia nawozowe dla roślin strączkowych
Zalecenia - nawożenie doglebowe
Poniższe zalecenia dotyczące nawożenia są obliczane na podstawie wyniesionych składników pokarmowych z z plonu głównego, na podstawie optymalnej zawartości składników pokarmowych w glebie (w Niemczech klasa zawartości gleby „C”). Korekty za straty spowodowane wymywaniem, wiązaniem lub erozją nie są brane pod uwagę.
|
PatentKALI® ESTA® Kieserit GRAN./p> Korn-KALI® |
|
Zalecenia stosowania produktów
Zalecenia - nawożenie nalistne
Nawożenie dolistne skutecznie dostarcza roślinom mikroelementy: bor, mangan, cynk czy miedź.
Uzupełnia również nawożenie doglebowe w szybko przyswajalne makroelementy, takie jak magnez i siarka. W okresach silnego wzrostu nawożenie dolistne zabezpiecza zaspokojenie zapotrzebowania szczytowego i niezawodnie zapewnia optymalne zaopatrzenie w składniki pokarmowe, nawet w suchych warunkach lub gdy mineralizacja siarki jest zbyt wolna.
Zapewnia to najlepsze plony i ich jakość. Jeśli objawy niedoboru już wystąpiły, skutecznym i najszybszym rozwiązaniem jest nawożenie dolistne.
Polecane produkty
Łącznie 20-25 kg/ha epsoMICROTOP w stężeniu 5%, w 2-3 zabiegach.
