Nawożenie mineralne dla optymalnego odżywiania

Wymagania stawiane żywności produkowanej metodami ekologicznymi są wysokie: żywność powinna nie tylko dobrze smakować i wyglądać, ale także być wolna od pozostałości i bogata w cenne składniki. Konsumenci przywiązują coraz większą wagę do sposobu produkcji, z wyraźnym naciskiem na zrównoważony rozwój i harmonię z naturą. W tym kontekście zaopatrzenie upraw w składniki składniki odgrywa kluczową rolę, ponieważ jakość i plony zebranych produktów są w znacznym stopniu uzależnione od odżywiania roślin.

W przypadku niektórych składników pokarmowych stosowanie własnych nawozów organicznych – w zależności od ich składu – nie wystarcza do pełnego pokrycia zapotrzebowania. Doświadczenie pokazało, że w praktyce brakuje zwłaszcza fosforu i potasu, ale także magnezu i siarki. Występują niedobory składników pokarmowych. Nawet przy pozornie niewielkich rocznych deficytach, niedobory kumulują się z biegiem lat i wytrącają z równowagi żyzność gleby ze względu na zmniejszające się rezerwy składników pokarmowych – co ma konsekwencje dla plonów, jakości i rentowności gospodarstwa.

Jeśli żyzność gleby jest osłabiona, równowagę składników pokarmowych można przywrócić tylko przy dużym nakładzie. Dlatego od samego początku należy zapewnić odpowiednią dostępność składników pokarmowych.

W celu uzupełnienia braków składników pokarmowych, w rolnictwie ekologicznym stosuje się również nawozy mineralne. Zgodnie z przepisami UE 2018/848 i WE nr 889/2008, w razie potrzeby można zastosować nawóz mineralny, aby pokryć zapotrzebowanie roślin na składniki pokarmowe, a tym samym zamknąć cykl składników pokarmowych i zapewnić żyzność gleby na danym terenie. Udowodnioną potrzebę należy zgłosić do jednostki lub organu kontrolnego.

Dozwolone są nawozy mineralne oparte na surowcach w dużej mierze naturalnych. Przykładem są surowe sole potasowe, siarczanowe nawozy potasowe lub siarczan magnezu, które są wydobywane w kopalniach i przetwarzane na naturalne nawozy mineralne w kilku łagodnych etapach produkcji.

Nawóz mineralny dla rolnictwa ekologicznego:

• Potas: Surowa sól potasowa i siarczan potasu ze złóż naturalnych
• Magnez: naturalny kizeryt (siarczan magnezu)
• Fosfor: Fosforyty miękkie

Mineralne nawozy azotowe są niedopuszczalne w rolnictwie ekologicznym.

Zakres uzupełniającego nawożenia mineralnego zależy w szczególności od sposobu gospodarowania (uprawa roli z lub bez zwierząt gospodarskich), jak również od rodzaju uprawianych roślin i zawartości w nich składników pokarmowych. Pod względem wynoszenia z plonem składników pokarmowych grunty orne i te, na których uprawiane są warzywa, często dotknięte są w większym stopniu niż obszary wypasanych łąk.

Badania gleby i analizy porównawcze składników pokarmowych (bilanse) mogą służyć do sprawdzenia konieczności uzupełniającego nawożenia mineralnego. Ważne jest, aby zlecić analizę rzeczywistej zawartości składników pokarmowych w nawozach organicznych, ponieważ może ona odbiegać od opublikowanych wartości orientacyjnych ze względu na różne sposoby nawożenia. Należy również wziąć pod uwagę dostępność składników pokarmowych. Na przykład tylko 5-10 % siarki zawartej w oborniku jest dostępne w danym roku wegetacyjnym.